Wij zijn vier vrienden met een druk bestaan. Naast een gezin en niet bepaald en negen-tot-vijf-job, lukt het een keer of drie per week lekker hard te koersen en even wat stoom af te blazen. Om bij je thuisfront dan nog voor elkaar te krijgen een week in de Alpen te gaan wielrennen, da’s op zich al bijzonder. Maar als je vervolgens in het gespreide bedje van Tour de Vacance terecht komt, is het geluk compleet.

Vanaf het eerste begin bij de aanmelding in oktober, valt de behulpzaamheid op van Robert en Ester. Geen vraag is te veel. De reacties altijd even prompt als to-the-point. In de maanden tot aan de officiële deelnamebevestiging vanuit de Marmotte-organisatie, loodsen zij je vlot door de noodzakelijke papierwinkel. Ondertussen bouwt de spanning zich op en neemt de trainingsinspanning toe; waarbij hun e-mails met tips, schema’s en voedingsadviezen goed van pas komen.

Voor ons begint op maandag 26 juni de (voor)pret pas echt als we met de auto via bocht 6 van de l’Alpe D’Huez in Villard Reculas aankomen. De inschrijftafel staat buiten in het zonnetje en Robert en Ester vangen ons op. Vanaf dat moment worden we in een doorlopend programma gestort van top-ontbijtjes, trainingsritten, pasta-buffetten en koolhydraten-diners. Geen tijd om je te vervelen. Aanhet eind va de dag de benen fors op de proef gesteld? Geen probleem: Brenda masseert ze vakkundig in topconditie voor wat er komen gaat.

Zondag 2 juli is het zover; La Marmotte start om 7.50 uur. We kunnen licht bepakt fietsen want op elke col wachten Robert, Ester en collega’s ons op. Zodra je bovenkomt wordt je ‘besprongen’ door een van hen. Bidons worden gevuld, repen in je shirt gepropt en wat je verder nodig hebt uit een tasje dat speciaal voor je klaar is gezet. Met een flinke duw in de rug vlieg je over de top en daal je af richting het volgende hoogtepunt.

Fietsen moet je uiteraard zelf doen, maar door de support van Tour de Vacance verliep onze tocht vanaf de start tot aan de finish op rolletjes. Voor mij kreeg La Marmotte daardoor een fraai gouden randje.

Norbert Jeronimus